حبقر

لغت نامه دهخدا

حبقر. [ ح َ ب َ ق ُ ] ( ع اِ ) ژاله. تگرک. ( آنندراج ). ابرد من حبقر؛سردتر از تگرک و یخچه. قال مجدالدین ذکروه فی الأبنیة و لم یفسروه و معناه البرد. حب الغمام. یقال : ابرد من حبقر، و یقال : عَبقُر و اصله حب قرّ، و القر البرد، و الدلیل علی ما ذکرته أن اباعمروبن العلاء یرویه : أبرد من عب قر و العب اسم للبرد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس