حبطقطق. [ ح َ ب َ طِ طِ ] ( ع اِ صوت ) بانگ سم اسب چون بر سنگ رود. ( مهذب الاسماء ). قال الجوهری فی الصحاح : الطقطقة اصوات حوافر الدواب مثل الدقدقة و ربما قالوا حبطقطق کأنهم حکوا به صوت الجری و انشد المازنی : جرت الخیل فقالت حبطقطق حبطقطق. و در تاج العروس آمده است : هو حکایة صوت قوائم الخیل اذا جرت.
