حبش حاسب

لغت نامه دهخدا

حبش حاسب. [ ح َ ب َ ش ِ س ِ ] ( اِخ ) احمدبن عبداﷲ مروزی. رجوع به حبش بن عبداﷲ مروزی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

حَبَشِ حاسِب (قرن ۳ق)
منجم و ریاضی دان نامدار ایرانی که اصلش از مرو بود و در دورۀ خلافت مأمون و معتصم عباسی به شکوفایی رسید و در فاصلۀ سال های ۲۵۰ تا ۲۶۰ق درگذشت. در مورد عضویت داشتن او در رصدهای موسوم به مُمتَحَن تردید وجود دارد، امّا دست کم ده سال در بغداد به رصد اشتغال داشت. به احتمال بسیار، اصطلاح «ظل» را نخستین بار حبش حاسب وضع کرده و جدولی ظلی گردآورده است. عمر او را حدود ۱۰۰ سال ذکر کرده اند. پسرش، ابوجعفر بن حبش، نیز منجمی برجسته و سازندۀ اسباب های رصد بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس