حبس نفس

اگر ظرفیت حبس نفس یک ثانیه ای درون قفسه سینه شما، بدون استفاده از آن تنفس فراتر رود و سپس مجبور شوید، به دلیل عدم تنفس صحیح استراحت کنید، خدایی نکرده در معرض خطر بالای بیماری قرار می گیرید. اگر دوره استراحت تنفس کافی نباشد، نیز بیمار خواهید گشت. این به این معنی است، که موقعیت شروع طبیعی اولیه حبس تنفس، شگفت انگیز به عذاب تبدیل می شود. من آن را زمان تأمل می نامم. زیرا وقتی تصمیم اشتباهی می گیرید، چشم معنوی به معنای واقعی کلمه توصیف می کند، که عملکرد اشتباه است و از درون شما فریاد می زند، تا زمانی که از بینش فرد فراتر رود و آن فرد واکنش درست را از خود نشان دهد. یعنی تا زمانی که در مورد تصمیم اشتباه تجدید نظر نکنید و رویکرد خود را معکوس نکنید، آسایش بعد از تنفس را به انسان نمی بخشد. خانواده و اجداد شما، چشمان شما را در ذهن خود نگه می دارند، تا زمانی که از تصمیم اشتباه خود دست بردارید. بیشتر اوقات این پدیده را تجربه می کنید، در زمانی که دگر نمی توانید، درست پلک بزنید و چشمانتان بسته نمی شوند. خداوند چشمان و حتی حنجره شما را باز نگه می دارند، به طوری که دیگر نمی توانید، به درستی تنفس بکشید. اگر خداوند عز و جل و یا پیامبران چشمان شما را نگه دارند، احتمالاً شما را به گرفتن تصمیم درست تشویق کرده اند و سپس شما نیز محافظت می شوید، تا که دندان های غریبه ها نتوانند، دندان های شما را بگیرند. خداوند متعال مهربان و بخشنده هستند و نمی خواهند، که شما به این معنا از راه راست در آیید و خدایی نکرده به بیماری مبتلا شوید…
... [مشاهده متن کامل]