حبر کاتبی. [ ح ِ رِ ت ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نظام قاری در رساله اوصاف شعر از دیوان البسه خود چ اسلامبول 1303 هَ. ق. ص 138 گوید: و باز در هر ایامی رختی چند مخصوص در میان است و شعار اهل زمان چون فراویز صندل باف... و بعضی منسوخ... مانند عَلم جامه و هزار بخیه... و چندی در این روزگار مجدداً متداول شده مثل جنده مولهانه قاسم... و حبر کاتبی و چرم گلگون آذری.
