حبب

لغت نامه دهخدا

حبب. [ ح َ ب َ ] ( ع اِ ) حبب ماء؛ معظم آب. || حبب رمل ؛ معظم ریگ. || غوزه آب. حباب. گنبده آب. || سیرابی دندان و رونق آن که به شیشه ماند. ( منتهی الارب ). تازگی دندان. ( مهذب الاسماء ).
حبب. [ ح ِ ب َ ] ( ع اِ ) سیرابی و رونق دندان که به شیشه ماند. ( منتهی الارب ). تازگی دندان. ( مهذب الاسماء ).
حبب. [ ح ُ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ حبة. دوستان. || دوستی ها. || هسته های انگور.

فرهنگ فارسی

دوستیها هسته های انگور

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۹۵(بار)
wikialkb: ریشه_حبب

پیشنهاد کاربران

بپرس