[ویکی نور] «ابواسحاق، ابراهیم بن سعید بن عبدالله التجیبی النعمانی الحبال» معروف به «اباالطیب» در سال 391ق در شهر فسطاط مصر متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در همین شهر گذراند و در مجلس درس علمای بزرگ آن زمان طلب فیض کرد. از شیوخی که ایشان از آن ها کسب روایت کرده است، می توان به الحافظ عبدالغنی بن سعید الازدی، ابی محمد الحسن بن حامد الدیبلی ابن علیل، محمد بن احمد بن عبدالعزیز بن ثرثال، محمد بن ذکوان التنیسی و علی بن عبید العنابی... نام برد.
وی از جمله کسانی است که اهتمام زیادی در جمع آوری کتب خطی زمان خود داشته است.
شاگردان زیادی در درس وی حاضر شده و از او اجازه کسب روایت کرده اند که از جمله آن ها، عبارتند از:
ابوعبدالله الحمیدی، صاحب «جذوة المقتبس»، القاضی ابوعلی الصدفی و ابن جماهر الطلیطلی که از وی نقل روایت کرده اند. از شاگردان خاصه درس ایشان نیز می توان به ابراهیم بن الحسن العلوی النقیب، عبدالکریم بن سوار التککی، وعطاء بن هبه الله الاخمیمی، وفاء بن ذبیان النابلسی، یوسف ابن محمد الاردبیلی، ابوالفتح سلطان بن ابراهیم المقدسی، ابوالفضل محمد بن بنان الانباری و ابوبکر محمد بن عبدالباقی قاضی المارستان اشاره کرد.
منابع از ایشان به عنوان شخصیتی حریص در کسب علوم اسلامی و نشر حدیث نبوی یاد کرده اند که با تمامی سختگیری هایی که از جانب حکومت فاطمیان در این جهت بود، ایشان هیچ گاه از این کار دست برنداشته و در درس و تدریس بسیار کوشا و پرتلاش بوده اند.
از لحاظ مذهب فقهی ایشان، منابع سکوت کرده اند و احتمال این که مذهب مالکی داشته باشد، بیشتر تقویت شده است.در سال های حکومت المستنصر بالله، روزگار سختی بر وی گذشت و از طرف حکومت منع شد از این که حدیث نقل کند و جلسه درس داشته باشد و سرانجام در سال 482ق وفات یافت و در شهر قرافه به خاک سپرده شد.
وی از جمله کسانی است که اهتمام زیادی در جمع آوری کتب خطی زمان خود داشته است.
شاگردان زیادی در درس وی حاضر شده و از او اجازه کسب روایت کرده اند که از جمله آن ها، عبارتند از:
ابوعبدالله الحمیدی، صاحب «جذوة المقتبس»، القاضی ابوعلی الصدفی و ابن جماهر الطلیطلی که از وی نقل روایت کرده اند. از شاگردان خاصه درس ایشان نیز می توان به ابراهیم بن الحسن العلوی النقیب، عبدالکریم بن سوار التککی، وعطاء بن هبه الله الاخمیمی، وفاء بن ذبیان النابلسی، یوسف ابن محمد الاردبیلی، ابوالفتح سلطان بن ابراهیم المقدسی، ابوالفضل محمد بن بنان الانباری و ابوبکر محمد بن عبدالباقی قاضی المارستان اشاره کرد.
منابع از ایشان به عنوان شخصیتی حریص در کسب علوم اسلامی و نشر حدیث نبوی یاد کرده اند که با تمامی سختگیری هایی که از جانب حکومت فاطمیان در این جهت بود، ایشان هیچ گاه از این کار دست برنداشته و در درس و تدریس بسیار کوشا و پرتلاش بوده اند.
از لحاظ مذهب فقهی ایشان، منابع سکوت کرده اند و احتمال این که مذهب مالکی داشته باشد، بیشتر تقویت شده است.در سال های حکومت المستنصر بالله، روزگار سختی بر وی گذشت و از طرف حکومت منع شد از این که حدیث نقل کند و جلسه درس داشته باشد و سرانجام در سال 482ق وفات یافت و در شهر قرافه به خاک سپرده شد.
wikinoor: حبال،_ابراهیم_بن_سعید