حایری یزدی مرتضی

دانشنامه آزاد فارسی

حائری یزدی، مرتضی (اراک ۱۳۲۴ـ قم ۱۳۶۴ش)
از مجتهدان و مدرسان بزرگ معاصر در حوزۀ علمیۀ قم. فرزند ارشد آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزۀ علمیه قم. فنون ادب و صرف و معانی و بیان را از مرحوم حاج میزرا محمدعلی ادیب تهرانی و آقا شیخ ابوالقاسم نحوی فراگرفت. بخشی از سطوح و متون فقه و اصول را نزد آیت الله مرعشی نجفیو آیت الله صالحی کرمانی گذراند و چندی هم از محضر پدرش بهره مند شد. پس از آن، حدود پانزده سال از دروس فقه و اصول مرحوم آیت الله حجت و آیت الله خوانساری بهره برد و چندسالی هم در جلسات درس آیت الله بروجردی شرکت کرد و به بالاترین درجات و اجازات اجتهادی دست یافت. شیخ مرتضی حائری در دوران تحصیل، به تدریس در سطوح عالی و خارج فقه و اصول هم اشتغال داشت. با شروع نهضت اسلامی، از امام خمینی همواره حمایت می کرد. دختر بزرگ وی همسر مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی، فرزند فقید امام بود. حائری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در مقام نمایندۀ مردم قم در مجلس خبرگان در بررسی نهایی قانون اساسی شرکت کرد. از وی آثار متعددی برجای مانده است، ازجمله رساله در حدیث رفع، کتاب ابتغاء الفضیله در شش جلد، شرح بر عروة الوثقی در سه جلد، حاشیه بر کفایة الاصول، حاشیه بر مکاسب و رساله در صلوة جمعه. حائری براثر سکتۀ مغزی درگذشت. مزار وی در حرم حضرت معصومه (س) واقع است.

پیشنهاد کاربران

بپرس