حاکمی والا، اِسماعیل (آبادان ۱۳۱۵ش)
حاکمی والا، اِسماعیل
محقق ایرانی، مؤلف، و استاد دانشگاه. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به پایان رساند. سپس برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ ادبی به شهر پدری اش شیراز رفت. پس از گرفتن دیپلم ادبی در کنکور سراسری شرکت کرد و در دو رشتۀ زبان و ادبیات فارسی و حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد، اما به سبب علاقه اش به ادبیات فارسی، به دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی رفت. در ۱۳۳۷ پس از اخذ دانشنامۀ کارشناسی، در امتحان دکتری ادبیات فارسی شرکت کرد. بعد از پذیرفته شدن در این دوره، هم زمان با تحصیل به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. هشت سال در دبیرستان های مختلف تهران تدریس کرد. سپس مأمور خدمت در بخش لغت، بنیاد فرهنگ ایران شد. در ۱۳۴۷ پس از دفاع از رسالۀ خود با عنوان سماع در تصوّف به راهنمایی استاد سعید نفیسی، در امتحان استادیاری شرکت کرد و پس از پذیرفته شدن به دانشگاه تهران منتقل شد و مراتب دانشیاری و استادی را طی کرد و استاد ممتاز دانشگاه تهران شد. مسئولیت های اداری وی عبارت بوده است از مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی، رئیس کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران، عضو شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی. از آثار اوست: دستور فارسی برای دبیرستان ها (۱۳۳۹)، نثرهای تاریخی (۱۳۵۰)، برگزیدۀ اشعار مسعود سعد سلمان (۱۳۵۲)، سماع در تصوف (۱۳۵۹)، تصحیح فرج بعد از شدت (۱۳۶۳)، تصحیح بهارستان جامی (۱۳۷۴).
حاکمی والا، اِسماعیل
محقق ایرانی، مؤلف، و استاد دانشگاه. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به پایان رساند. سپس برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ ادبی به شهر پدری اش شیراز رفت. پس از گرفتن دیپلم ادبی در کنکور سراسری شرکت کرد و در دو رشتۀ زبان و ادبیات فارسی و حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد، اما به سبب علاقه اش به ادبیات فارسی، به دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی رفت. در ۱۳۳۷ پس از اخذ دانشنامۀ کارشناسی، در امتحان دکتری ادبیات فارسی شرکت کرد. بعد از پذیرفته شدن در این دوره، هم زمان با تحصیل به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. هشت سال در دبیرستان های مختلف تهران تدریس کرد. سپس مأمور خدمت در بخش لغت، بنیاد فرهنگ ایران شد. در ۱۳۴۷ پس از دفاع از رسالۀ خود با عنوان سماع در تصوّف به راهنمایی استاد سعید نفیسی، در امتحان استادیاری شرکت کرد و پس از پذیرفته شدن به دانشگاه تهران منتقل شد و مراتب دانشیاری و استادی را طی کرد و استاد ممتاز دانشگاه تهران شد. مسئولیت های اداری وی عبارت بوده است از مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی، رئیس کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران، عضو شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی. از آثار اوست: دستور فارسی برای دبیرستان ها (۱۳۳۹)، نثرهای تاریخی (۱۳۵۰)، برگزیدۀ اشعار مسعود سعد سلمان (۱۳۵۲)، سماع در تصوف (۱۳۵۹)، تصحیح فرج بعد از شدت (۱۳۶۳)، تصحیح بهارستان جامی (۱۳۷۴).
wikijoo: حاکمی_والا،_اسماعیل_(آبادان_۱۳۱۵ش)