( حأحاءة ) حأحاءة. [ ح َءْ ح َ ءَ ] ( ع مص ) حأحاء بالتیس ؛ تکه را به آب خواند. ( اقرب الموارد ). مصدر این کلمه را درلغت نامه ها نیاورده اند و قیاساً مصدر حأحاءة است.
