حاوی، خلیل (دُهورالشُوَیر ۱۹۱۹ـ بیروت ۱۹۸۲)
شاعر لبنانی. در نوجوانی، به کارگری در سوریه مشغول بود. در بزرگسالی، از دانشگاه امریکایی بیروت فارغ التحصیل شد. در کیمبریج درس خواند و رساله اش را دربارۀ جبران خلیل جبران نوشت. در دانشگاه امریکایی بیروت تدریس می کرد. در حملۀ اسرائیل به لبنان، با شلیک گلوله خود را کشت. آثارش اندک، اما بسیار تأثیرگذارند. رود خاکستر (۱۹۵۷)، نخستین مجموعۀ شعر او، نقطۀ عطفی است در تاریخ مدرنیسم عربی. نای و باد (۱۹۶۱) شاهکاری است در خودشناسیِ سرشار از ایمانی راسخ به امکان رستاخیز و بقا از طریق دیگران. شکست وحدت مصر و سوریه در ۱۹۶۱، به یأس او انجامید که حاصل آن شعر بزرگ «لازاروس ۱۹۶۲» بود. اسطوره و نمادگرایی دو تکنیک مهم شعری اوست؛ به خصوص در استفاده از اسطوره و به کارگیری آن، به شیوه ای نو، استاد است. حاوی و آدونیس، بیش از هر شاعری، به شعر مدرن عربی غنای اندیشه، عمق و بُعد فلسفی بخشیده اند.
شاعر لبنانی. در نوجوانی، به کارگری در سوریه مشغول بود. در بزرگسالی، از دانشگاه امریکایی بیروت فارغ التحصیل شد. در کیمبریج درس خواند و رساله اش را دربارۀ جبران خلیل جبران نوشت. در دانشگاه امریکایی بیروت تدریس می کرد. در حملۀ اسرائیل به لبنان، با شلیک گلوله خود را کشت. آثارش اندک، اما بسیار تأثیرگذارند. رود خاکستر (۱۹۵۷)، نخستین مجموعۀ شعر او، نقطۀ عطفی است در تاریخ مدرنیسم عربی. نای و باد (۱۹۶۱) شاهکاری است در خودشناسیِ سرشار از ایمانی راسخ به امکان رستاخیز و بقا از طریق دیگران. شکست وحدت مصر و سوریه در ۱۹۶۱، به یأس او انجامید که حاصل آن شعر بزرگ «لازاروس ۱۹۶۲» بود. اسطوره و نمادگرایی دو تکنیک مهم شعری اوست؛ به خصوص در استفاده از اسطوره و به کارگیری آن، به شیوه ای نو، استاد است. حاوی و آدونیس، بیش از هر شاعری، به شعر مدرن عربی غنای اندیشه، عمق و بُعد فلسفی بخشیده اند.