حامی زبان های

حامی، زبان های
شاخه ای بزرگ از خانوادۀ زبان های سامی و حامی، رایج در افریقا. منشأ زبان های حامی و سامی مشترک و خاستگاه اصلی آن احتمالاً صحرای افریقای کنونی بوده است. این دو گروه زبانی در حدود هزاره های هشتم تا ششم پ م از یک زبان مادر مشتق شدند. گروه سامی در آسیای غربی و جنوب غربی و زبان های حامی در افریقا تکوین و تکامل یافتند. مهم ترین زبان های شاخۀ حامی عبارت اند از بربری، قبطی، اَمهَری، کوشی و چادی. زبان بربری (بربری ـ لیبیایی) در سراسر شمال افریقا، از مصر تا سنگال پراکنده است و گویش های بسیار متفاوت دارد. قبطیزبانی تقریباً منقرض شده است و فقط زبان مذهبی مونوفیزیک های قبطیمصر و احتمالاً چند روستای این کشور است. بخشی از مردم اتیوپی به زبان اَمهَری سخن می گویند. به کوشی در سودان و اریتره تکلّم می شود و زبان چادی در نیجریه، نیجر و بخش هایی از چاد و افریقای مرکزی رایج است. واژه های فراوان از عربی، لاتین و زبان های افریقایی جنوب صحرا در این زبان ها به وام گرفته شده است.