حامدی قمی. [ م ِ ی ِ ق ُ ] ( اِخ ) از ناظمان زمان شاه طهماسب ماضی است و بجواهر مضامین شریفه و لاَّلی کلمات لطیفه طبعش در فیاضی : بقتل داد مرا وعده یار و من مُرْدَم ز بیم آنکه مبادا شود فراموشش. ز دل رشک آیدم گر بگذرد در دل خیال تو چسان بینم که افتد چشم غیری بر جمال تو؟