حامد حبیبی

حامد حبیبی (تهران 1 فروردین 1357ش-)
نویسندۀ کودکان، شاعر و داستان نویس ایرانی. فعالیت ادبی اش را از ابتدای دهه ی 1380 با انتشار اشعارش در مجلات مختلف و با انتشار مجموعه شعر پرسه و سپس مجموعه داستان ماه و مس در سال 1384 آغاز کرده است. حبیبی تاکنون برای آثارش در زمینه ی ادبیات کودک و نوجوان و داستان های بزرگسالان، جز نامزدی برخی از مسابقات ادبی، برنده ی این جوایز نیز بوده است: جایزه ی ادبی اصفهان در بخش ویژه (1384- برای کتاب ماه و مس)؛ جایزه ی ادبی هوشنگ_گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان (1387- برای کتاب آن جا که پنچرگیری ها تمام می شوند)؛ جایزه ادبی هفت اقلیم در بخش مجموعه داستان (1390- برای کتاب بودای رستوران گردباد) و نشان نقرۀ بهترین کتاب کودک و نوجوان در جشنواره ی لاک پشت پرنده (1392- برای مجموعه کتاب های شب هزار و دوم/ به همراه مهدی فاتحی). عمده ی مهارت حبیبی در نوشتن داستان های بزرگسالان، فضاسازی ها و قراردادن شخصیت های داستان هایش در موقعیت های غیر عادی و پیچیده است.
کتاب شناسی: پرسه (مجموعه شعر- ثالث، 1384)؛ ازدواج فامیلی و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ بودای رستوران گردباد (مجموعه داستان- چشمه، 1393)؛ آن جا که پنچرگیری ها تمام می شوند (مجموعه داستان- ققنوس، 1387)؛ دهقانی که زبان حیوانات را می فهمید و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ پایانی برای یک داستان و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ نمی خوام قد دراز شم (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1384)؛ پلک ماهی (مجموعه داستان- چشمه، 1395)؛ بوقی که خروسک گرفته بود (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1387)؛ کیلومتر 11 جاده ی قدیم ارومیه به سلماس (رمان- چشمه، 1396)؛ ماه و مس (مجموعه داستان- مرکز، 1384)؛ کرمی که می خواست عکاس شود (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1387)؛ ماهی گیر و غول خمره و یک داستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392) و مرگی به اندازه (مجموعه شعر- مروارید، 1393).
منابع
https://www.naakojaa.com/author/5043 http://yon.ir/DF7Pai