حامت

لغت نامه دهخدا

حامت. [ م ِ ] ( ع ص ) حَمِت : تمر حامت ؛ خرمای بسیار شیرین. ( منتهی الارب ).

حامة. [ م َ ] ( ع اِ ) خاصه مرد از اهل و اولاد، و خویشان و قبیله. || شتران گُزیده. در احوال پرسی گویند: کیف الحامة و العامة.

فرهنگ فارسی

خرمای بسیار شیرین

پیشنهاد کاربران

بپرس