نقشی بر آب میزنم از گریه حالیا
تا کی شود قرین حقیقت مجاز من.
حافظ.
یارب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین منست
تا در آغوش که می خسبد و همخانه کیست ؟
حافظ.
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز.
حافظ.
صوفی صومعه عالم قدسم لیکن حالیا دیر مغان است حوالتگاهم.
حافظ.
آخرالامر گل کوزه گران خواهی شدحالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی.
حافظ.
تا درخت دوستی کی بر دهدحالیا رفتیم و تخمی کاشتیم.
حافظ.
حالیامصلحت وقت در آن می بینم که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم.
حافظ.
حالیا مزار و مرقد مطهر ایشان آنجا است. ( انیس الطالبین بخاری نسخه مؤلف ص 23 ). و اشارت به موضعی کردند که مرقد مطهر ایشان حالیا آنجا است. ( انیس الطالبین بخاری ص 226 ).از گلستان رخت حسن بتان یک ورق است
حالیا از ورق عشق تو اینم سبق است.
کمال خجندی.
خرج کن اینکه حالیا دارم آنچه یابم دگر برت آرم.
مکتبی.