حالقه

لغت نامه دهخدا

( حالقة ) حالقة. [ ل ِ ق َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث حالق. || قطع رحم. || زنی که از مصیبتی موی سر خود سترده باشد. || بَدْیُمن. ( منتهی الارب ). مشئوم.

پیشنهاد کاربران

بپرس