حالت ترندلنبرگ معکوس

در پوزیشن ترندلنبرگ معکوس ( به انگلیسی: Reverse Trendelenburg Position ( RTP ) ) بمانند پوزیشن خوابیده به پشت بدن صاف می باشد و حالت بیمار بر روی تخت بگونه ای است که با زاویه گرفتن تخت در بازه ۱۵ تا ۳۰ درجه، بالاتنه بیمار نسبت به پاها، بالاتر قرار می گیرد. ( عکس وضعیت ترندلنبرگ ) [ ۱]
• پیش از آنکه بیمار به این حالت درآید، جاپایی مخصوص را در پایین تخت جراحی نصب می کنند تا مانعی جهت سرخوردن بیمار باشد.
• برای ثابت ماندن سر باید از پد یا جاسری مناسب استفاده نمود.
• برای پیشگیری از فشار به عصب زیر زانویی ( پرونئال ) باید زیر زانو یک پد مناسب قرار داد یا آن را با شان پوشاند.
کف پا، زانوها و انحنای کمر، فشار زیادی را تحمل می کنند.
• جهت اعمال جراحی در ناحیه سر و گردن مانند تیروئیدکتومی مورد استفاده قرار می گیرد چراکه شدت جریان خون این نواحی، با قرار گیری در این وضعیت کاهش می یابد. [ ۲]
• گاهی جهت اعمال مربوط به نواحی بالای شکمی بمانند عمل در ناحیه معده از این پوزیشن بهره برده می شود، چراکه این حالت باعث هدایت احشای شکمی بیمار به قسمت پایین تر شده و جراح دسترسی آسان تری به قسمت فوقانی شکم بیمار پیدا می کند.
• جراحی های شانه، ازوفاگوسکوپی ( دیدن و بررسی مری ) ، لاپاروسکوپی کیسه صفرا ( دیدن و بررسی کیسه صفرا با کنار زدن روده ها به کمک این پوزیشن ) [ ۳]
همچنین این پوزیشن در هنگام سندرم کمپارتمان شکمی جهت جلوگیری از VAP در بیماران اینتوبه استفاده می شود، اگرچه بالا آوردن سر تخت پوزیشن رایج در پیشگیری از vap بوده اما در ACS کنترل اندیکاسیون دارد و از این پوزیشن جهت کاهش فشار داخل شکمی استفاده می شود.
• در این وضعیت عملکرد سیستم تنفسی همانند وضعیت عمودی است.
• برای جلوگیری از ایجاد لخته در وریدهای عمقی بیمار از بانداژهای الاستیکی یا جوراب های ضد آمبولی استفاده می کنیم. [ ۴] [ ۵]