حافظه فضایی

در روان شناسی شناختی و علوم اعصاب، حافظه فضایی ( به انگلیسی:spatial memory ) شکلی از حافظه است که مسئول ثبت و بازیابی اطلاعات مورد نیاز برای برنامه ریزی یک دوره در یک مکان و یادآوری مکان یک شی یا وقوع یک رویداد می باشد. [ ۱] حافظه فضایی برای جهت یابی در فضا ضروری است. [ ۲] [ ۳] حافظه فضایی را نیز می توان به حافظه فضایی خودمحور یا ایگوسنتریک ( به انگلیسی:egocentric ) و دیگرمحور یا الوسنتریک ( به انگلیسی:allocentric ) تقسیم کرد. [ ۴] حافظه فضایی یک فرد برای حرکت در یک شهر آشنا مورد نیاز است. حافظه فضایی موش برای یادگیری محل غذا در انتهای یک هزارتو ضروری است. هم در انسان و هم در حیوانات، خاطرات فضایی به صورت یک نقشه شناختی خلاصه می شود. [ ۵]
حافظه فضایی بازنمایی هایی در حافظه کاری، کوتاه مدت و حافظه بلند مدت دارد. تحقیقات نشان می دهد که مناطق خاصی از مغز مرتبط با حافظه فضایی هستند. [ ۶] از روش های زیادی برای اندازه گیری حافظه فضایی در کودکان، بزرگسالان و حیوانات استفاده می شود. [ ۷]