حافظ کرت

لغت نامه دهخدا

حافظ کرت. [ ف ِ ظِ ک َ ] ( اِخ ) رجوع به حافظبن غیاث الدین شود.

دانشنامه آزاد فارسی

حافِظِ کَرْت ( ـ ۷۳۲ق)
(یا: ملک حافظ) از امیران آل کرت (حک: ۷۳۰ـ۷۳۲ق). حافظ کرت در زمان فرمانروایی پدرش ، غیاث الدین اول ، در برابر غوریان به جنگ پرداخت و بعد از برادرش ملک شمس الدین محمد، در هرات به تخت نشست . او تسلط چندانی بر امور نداشت و امرای غوری در زمان حکومتش بر کارهای دولتی مسلط بودند و سرانجام در یکی از لشکرکشی های غوریان به هرات ، پس از دو سال حکومت ، کشته شد. وی خط خوبی داشت و بسیار خوش سیما بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس