حافظ میر

لغت نامه دهخدا

حافظمیر. [ ف ِ ] ( اِخ ) از مردم قریه سینان است. صفات حمیده و اخلاق پسندیده داشت و به انواع فضل و کمال آراسته بود. این رباعی از اوست :
افسوس که حسنت ای جفاجوی نماند
وآن خال سیاه عنبرین بوی نماند
در کوی تو خانه داشتم روزی چند
آن خانه خراب گشت و آن کوی نماند.
( ترجمه مجالس النفائس ص 144 ).

فرهنگ فارسی

از مردم قریه سینان است

پیشنهاد کاربران

بپرس