حافظ مزی. [ ف ِ ظِ م ِزْ زی ] ( اِخ ) یوسف بن عبدالرحمان بن یوسف القضاعی الکلبی ، ابی الحجاج دمشقی مزّی. محدثی در دیار شام. مولد وی بسال 654 هَ. ق./ 1256 م. در ظاهر حلب ، و او در مزة از نواحی دمشق نشأت یافت و به شهر دمشق بسال 742 هَ. ق.1341/ م. درگذشت. وی در لغت و حدیث و رجال ماهر است ، و تألیفاتی چند دارد، ازجمله «تهذیب الکمال فی اسماءالرجال » و «الاطراف » ( در حدیث ، خطی ) و «المنتقی من الاحادیث » ( خطی ). کتانی گوید: حافظ ابوسعید علائی کتابی در شرح احوال مزی نوشته ونام آنرا «سلوان التعزی بالحافظ ابی الحجاج المزی » نهاده است. ( الاعلام زرکلی ج 3 ص 1180 و 1181 ). و رجوع به فهرس الفهارس 1:107 و القلائد الجوهریة ( خطی ) شود.
