حافظ مزنی. [ ف ِ ظِ م ُ ] ( اِخ ) ابوعبدالرحمن شیخ جمال الدین. از تلامیذ نووی. فقیه عالم به مذهب ، متبحر در اصول ، مشهور در ادب و عالم حدیث و حافظ اسانید است و چون نووی درگذشت دو تصنیف پاکنویس ناشده بجای ماند، یکی از آن دو تهذیب الاسماء و اللغات است و دیگر طبقات الفقهاء که ملخصی از طبقات ابن الصلاح است و حافظ مزنی آن دو را تخریج و پاکنویس کرد و به بهترین وجه مرتب گردانید و فتاوای مشهوره نووی را بر آن تعلیق کرد. وفات حافظ بسال 687 هَ. ق. است. ( طبقات الشافعیه ابی بکربن هدایةاﷲ الحسینی المصنف صص 87-88 ).