حافظ لدین اﷲ فاطمی.[ ف ِ ظُ ل ِ نِل ْ لا هَِ طِ ] ( اِخ ) عبدالمجیدبن محمدبن مستنصر باﷲ عبیدی ، مکنی به ابومیمون. یازدهمین خلیفه از خلفای فاطمی علوی مصر. مولد وی عسقلان بسال 467 هَ. ق./ 1074 م. و او بسال 524 پس از مرگ پسرعم خویش آمر بأحکام اﷲ بسلطنت رسید و در پنجم جمادی الاَّخر سال 544 هَ. ق.1149/ م. در مصر درگذشت. وی احمدبن فضل جمالی را بوزارت گماشت و پس از اندکی از خودسری او بهراسید و بسال 526 او را بکشت و ابوالفتح یانس حافظی را به وزارت منصوب کرد، پس چون از او نیز خودکامی و خودسری دید او را نیز مسموم کرد و کارها را بدست پسرش سلیمان داد و پس از دو ماه وزارت ، او نیز بمرد، پس کار وزارت را به پسر دیگر وی بنام حسن سپرد، و پس از اندکی از او سعایت کردند، پس او را نیز بسال 529 مسموم ساخت و امیری ارمنی را بنام تاج الدوله بهرام به وزارت گماشت و او را نیز بسال 543 بکشت و پس از وی وزارت به کس نداد تا وفات یافت. رجوع به الاعلام زرکلی ج 2 ص 592 و 392 و طبقات سلاطین اسلام ص 61 و 62 و عیون الانباء ج 1 ص 110 و قاموس الاعلام ترکی شود.
