حافظ غیاث
لغت نامه دهخدا
حافظ غیاث. [ ف ِ ]( اِخ ) خوندمیر گوید: قدوه ارباب علم و عرفان و عمده محدثان زمان بود، و در ایام سلطنت خاقان منصور ( سلطان حسین میرزا ) سالهای موفور در بلده هرات به افاده قیام می فرمود. وفاتش در سنه سبع و تسعین و ثمانمائه [ 897 هَ. ق. ] اتفاق افتاد و در مزار شیخ بهأالدین عمر مدفون گشت. ( حبیب السیر ج 3 جزو 3 ص 337 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید