حافظ اسد ( ۶ اکتبر ۱۹۳۰ – ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰ ) سیاستمدار و نظامی سوری، از رهبران برجسته حزب بعث سوریه، فرمانده پیشین نیروی هوایی ارتش سوریه، فرمانده کل نیروهای مسلح سوریه و نیز رئیس جمهور بود که با حمایت اتحاد جماهیر شوروی به قدرت رسید. ... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۷۰، ارتش حزب بعث سوریه ( ارتش خصوصی حزب ) به همراه نیروهایی از ارتش رسمی سوریه که تحت فرماندهی اسد بودند، علیه مابقیِ ارتش کشور کودتا کردند و حافظ اسد از این طریق به ریاست حکومت رسید. پس از آن، اسد به تصفیه ارتشی هایی که حاضر به تبعیت از او نبودند پرداخت، ارتش حزب و بازماندگان ارتش رسمی را ادغام کرد و چند سازمان اطلاعاتی امنیتی موازی در سوریه ایجاد کرد تا نظارت حداکثری بر ارتش ( برای حنثی سازی طرح های کودتا ) و کنترل جامعه را برعهده داشته باشند. او سپس یک ارتش شخصی ۲۵ هزار نفری به نام گارد ریاست جمهوری سوریه ایجاد کرد تا اگر باز هم کودتایی رخ داد، از او و خانواده اش محافظت کنند. اسد به مدت ۳۰ سال ( از ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ ) رئیسِ حکومت بعث سوریه بود و ریاست جمهوریِ مادام العمر برای خود ایجاد کرد که در آن ارتش و سازمان های اطلاعاتی امنیتی بازوهای اعمال حاکمیت او بر کشور سوریه بودند. طبق قوانینی که حافظ اسد وضع کرد، مجلس خلق سوریه و دولت به طور انحصاری در اختیار حزب بعث قرار گرفت و ارتش، سازمان های اطلاعاتی امنیتی و حزب بعث به طور تمام و کمال از شخص رئیس جمهور پیروی می کردند. او به عنوان رئیس جمهور مقامی فوق هرسه قوه داشت و حق وتوی مصوبات مجلس و کابینه و حتی قوه قضائیه برای خود ایجاد کرد؛ فرمان های ریاست جمهوری برای هرسه قوه لازم الاجرا و فصل الخطاب بودند. او قدرت حداکثری متمرکز و مطلقه ولی بدون امکان پاسخ گویی به مردم برای خودش در مقام ریاست جمهوریِ مادام العمر سوریه ایجاد کرد. پس از مرگ حافظ اسد، حزب بعث سوریه جلسه ای تشکیل داد و فرزند او بشار اسد را به عنوان رئیس جمهوریِ بعدی دولت بعث سوریه انتخاب کرد. حافظ اسد در سال ۱۹۳۰ به دنیا آمد. پس از طی تحصیلات مقدماتی، وارد دانشکده خلبانی شد و پس از مدتی خدمت در ارتش در نیروی هوایی سوریه به درجه ژنرالی رسید و پس از طی مقاماتی چون وزیر دفاع و فرمانده نیروی هوایی، نخست وزیر، دبیرکل حزب بعث، از ماه مارس ۱۹۷۱ با کودتا رئیس جمهور سوریه شد. وی در کودتای سال ۱۹۶۳ حزب بعث مشارکت داشت و پس از آن به فرماندهی نیروی هوایی سوریه رسید. در ۱۹۶۶، اسد و دوستانش کودتای دیگری علیه جناح سنتی حزب بعث ترتیب دادند که به قدرت گرفتن شاخه رادیکال نظامی بعث به رهبری صالح جدید منجر شد و اسد در دولت جدید به عنوان وزیر دفاع منصوب شد. او در سال ۱۹۷۰ در کودتای دیگری صالح جدید را سرنگون کرد و زان پس تا هنگام مرگش، با وجود حاکمیت به اصطلاح مبتنی بر دموکراسی، حاکم بلامنازع سوریه شد.