حافات

لغت نامه دهخدا

حافات. ( ع اِ ) ج ِ حافة. کناره های رود. ( مهذب الاسماء ). || اطراف و جوانب. || حاجات.

پیشنهاد کاربران

وَتَرَى الْمَلَائِکَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻣﺴﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲِ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮِ ﺳﭙﺎﺱ، ﺑﻪ ﭘﺎﻛﻲ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﺣﺎﻝ ﻛﻪ ﺩﺍﻭﺭی ﻋﺎﺩﻟﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ: �ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ� ( الزمر٧٥ )
...
[مشاهده متن کامل]

حافین:طواف کنندگان و گردآیندگان.
�ﺣﺎﻓّﻴﻦ� ﺍﺯ �ﺣﻒّ� ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ �ﻋﺮﺵ� ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻱ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ.
ﻋﺮﺵ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﺳﺖ. �ﺣﺎﻓّﻴﻦ ﻣﻦ ﺣﻮﻝ ﺍﻟﻌﺮﺵ�
ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﻓﺮﺍﻣﻴﻦ ﺍﻟﻬﻲ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ و
ﺩﺍﺋﻤﺎً ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ.

بپرس