حاطمه

لغت نامه دهخدا

( حاطمة ) حاطمة. [ طِ م َ ] ( ع اِ ) داهیة. ( مهذب الاسماء ).

حاطمة. [ طِ م َ ] ( اِخ ) یکی از نامهای مکه است و از آن جهت بدان نامیده شده که هر کس را که بدان اهانت روا دارد درهم شکند. ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

یکی از نامهای مکه است و از آن جهه بدان نامیده شده است که هر کس بدان اهانت کند در هم شکند

پیشنهاد کاربران

بپرس