حاص باص. [ ص َ ص َ / ص ِ ص ِ ] ( ع اِ مرکب ، از اتباع ) لغتی است در حیص و بیص. || وقع فی حیص و بیص... وحاص ِ باص ؛ ای فی اختلاط لا محیص عنه. ( منتهی الارب ).
