حاشیه قاره ای

دانشنامه عمومی

حاشیه قاره ای به همراه حوضه اقیانوسی و پشته میانی اقیانوس یکی از سه بخش اصلی بستر اقیانوس ها است. حاشیه قاره ای به بخش کم عمق اقیانوس گفته می شود که در نزدیکی قاره ها قرار گرفته است. حاشیه قاره ای از سه پدیده مختلف تشکیل شده است: خیز قاره ای، شیب قاره ای و فلات قاره. حاشیه های قاره ای حدود ۲۸٪ از مساحت اقیانوس ها را می پوشانند.
فلات قاره بخشی از حاشیه قاره ای است که از ساحل تا اقیانوس امتداد دارد و برآورد می شود که حدود ۷ درصد از بستر دریاها را پوشانده اند. پهنای فلات قاره در نقاط مختلف دنیا از ۳۰ متر تا ۱۵۰۰ کیلومتر متغیر است. فلات قاره عموماً هموار است و به شکستگی فلات قاره منتهی می شود که در این نقطه زاویه شیب شدیداً افزایش می یابد. میانگین شیب فلات قاره در سطح جهانی °۰ تا ۰۷ درجه بوده و معمولاً بخش پرشیب به خط ساحلی نزدیک تر است. از نقطه شکستگی فلات قاره، شیب قاره ای آغاز می شود که بین یک تا پنج کیلومتر بالاتر از بستر ژرف اقیانوس است. غالباً در شیب قاره ای عوارضی به نام ژرف دره زیردریایی یافت می شود که با شیب زیاد و زاویه ای نزدیک به عمودی، فلات قاره را قطع کرده و تا دشت مغاکی ادامه می یابند. دره های این عارضه اغلب V شکل است و گاهی ممکن است تا فلات قاره ادامه یابند. در پای شیب قاره ای کاهشی ناگهانی در شیب دیده می شود و بستر دریا شروع به یک نواخت شدن تا دشت مغاکی می کند. این بخش از بستر دریا خیز قاره ای نام دارد و نشان دهنده پایان حاشیه قاره ای است.
عکس حاشیه قاره ایعکس حاشیه قاره ایعکس حاشیه قاره ایعکس حاشیه قاره ایعکس حاشیه قاره ای
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس