حاریه. [ ی َ ] ( ع اِ ) افعی کاسته تن از کلان سالی که بجز سر و جان و زهر در وی هیچ نمانده باشد. ( منتهی الارب ). آن مار که از بسیاری زهر و پیری نقصان گرفته بود. ( مهذب الاسماء ). مار پیر پرخطر.حاریه. [ ی َ ] ( اِخ ) از اعلام است. ( منتهی الارب ).
