حارضه

لغت نامه دهخدا

( حارضة ) حارضة. [ رِض َ ] ( ع ص ) تأنیث حارض. || زن بیمار برجای مانده و مشرف بر مرگ. || گداخته جسم.

پیشنهاد کاربران

بپرس