حارِث بن حِلِزّه ( ـ ح ۵۸۰م)
شاعر عرب در عصر جاهلی، از قبیلۀ بکر بن وائل. شهرتش برای سرودن معلقه ای، در شمار معلقات هفت گانه، در دشمنی با قبیلۀ تغلب، است که بدو منسوب کرده اند و در صحت و اصالت آن تردید است. این قصیدۀ ۶۰ بیتی شعری است شیوا و رسا که مضامینش آن را به مانند گاهنامۀ شاعرانۀ قبایل بکر و تغلب جلوه گر می کند. احتمال می رود که حارث به دربار غَسّانیان نیز رفته باشد. از او پاره هایی از چند شعر دیگر محفوظ مانده، که یا سیاسی یا در فخر است.
شاعر عرب در عصر جاهلی، از قبیلۀ بکر بن وائل. شهرتش برای سرودن معلقه ای، در شمار معلقات هفت گانه، در دشمنی با قبیلۀ تغلب، است که بدو منسوب کرده اند و در صحت و اصالت آن تردید است. این قصیدۀ ۶۰ بیتی شعری است شیوا و رسا که مضامینش آن را به مانند گاهنامۀ شاعرانۀ قبایل بکر و تغلب جلوه گر می کند. احتمال می رود که حارث به دربار غَسّانیان نیز رفته باشد. از او پاره هایی از چند شعر دیگر محفوظ مانده، که یا سیاسی یا در فخر است.
wikijoo: حارث_بن_حلزه