حاران

لغت نامه دهخدا

حاران. ( اِخ ) خشک اول پسر عیفه متعه کالیب میباشد. رجوع به قاموس کتاب مقدس ص 307 شود.

حاران. ( اِخ ) اسم مکانی یا شهری در شمال شرقی الجزیره واقع در میانه رود فرات و خابور و آن همان جائی است که تارح وفات یافته و مدفون گشت و پس از آن لابان برادر ربقه نیز در آنجا سکونت ورزید و عساکر آشوریان برآن دست یافتند و هنوز به اسم قدیمش معروف است ، و در کناره رود بلیک واقع میباشد. لکن دکتر بیک گمان می برد که همان حاران حالیه میباشدکه در طرف دریای عتیبه در نزدیکی دمشق واقع است امااعتباری بدین قول نیست. ( قاموس کتاب مقدس ص 307 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس