حاذق گیلانی، کمال الدین ( ـ اکبرآباد ۱۰۶۸ق)
شاعر هندوستانی. ایرانی تبار بود و در فتحپور سیکری به دنیا آمد. پس از فراگیری علوم پزشکی و ادبی، در پادشاهی جهانگیر گورکانی به دستگاه دیوانی تیموریان هند پیوست و در فرمانروایی شاه جهان منصب هزاروپانصدی و سپس منصب سه هزاری یافت، اما مدتی بعد از مناصبش برکنار شد و گوشۀ انزوا گزید. حاذق از مقلدان نظامی است و مثنوی طلسم و گنج را به پیروی از مخزن الاسرار نظامی سروده است و از مثنوی سرایی عرفی شیرازی ایراد گرفته است. از دیگر آثارش: دیوان بهار خلد؛ ظل المبین.
شاعر هندوستانی. ایرانی تبار بود و در فتحپور سیکری به دنیا آمد. پس از فراگیری علوم پزشکی و ادبی، در پادشاهی جهانگیر گورکانی به دستگاه دیوانی تیموریان هند پیوست و در فرمانروایی شاه جهان منصب هزاروپانصدی و سپس منصب سه هزاری یافت، اما مدتی بعد از مناصبش برکنار شد و گوشۀ انزوا گزید. حاذق از مقلدان نظامی است و مثنوی طلسم و گنج را به پیروی از مخزن الاسرار نظامی سروده است و از مثنوی سرایی عرفی شیرازی ایراد گرفته است. از دیگر آثارش: دیوان بهار خلد؛ ظل المبین.