حادر. [ دِ ] ( ع ص ، اِ ) نعت فاعلی از حَدْر و حَدارة، مرد گرداندام. ( منتهی الارب ). || شیر. اسد. || غلام ممتلی الشباب. ( تاج العروس ). غلام ممتلی البدن شدید البطش. ( تاج العروس ). نوچه فربه یا خوبروی با جمال. ( منتهی الارب ). || و قُری َّ، و انا لجمیع حادرون ای مؤدون بالکراع والسلاح ، حذاق بالقتال اقویاء نشیطون له او سائرون خارجون طالبون لموسی علیه السلام. ( منتهی الارب ).
