حادثه ۲۰۱۰ معدن سن خوزه

در ۵ اوت ۲۰۱۰، سقف معدن سن خوزه، فروریخت و ۳۳ معدنچی را در زیرِ زمین به دام انداخت. [ ۱] [ ۲]
معدن سن خوزه تقریباً در ۴۵کیلومتری شمال کوپیاپو در شیلی واقع است. معدنچیان تقریباً در عمق ۷۰۰ متری زمین و در ۵ کیلومتری ورودی اصلی معدن گیر افتاده بودند. [ ۳] یک گزارش دولتی از ژوئیهٔ ۲۰۱۰، هشدار داده بود که صاحبان معدن تابه حال در تقویت سقف معدن شکست خورده اند. ضعف در بازسازی سقف معدن، پیش از این نیز در سال ۲۰۰۶ منجر به فروریختن سقف این معدن شده بود. [ ۴] حتی مشاجره هایی در ارتباط با این که چرا این معدن پیش از این بسته نشده بود نیز وجود دارد.
برخی، ازجمله وکلای مدافع شرکت صاحب معدن، گمان می کردند که صاحبان معدن پس از نجات معدنچیان اعلام ورشکستگی خواهند کرد. [ ۳] [ ۵]
تنها راه ارتباطی معدنچیان با بیرون، یک تونل به قطر ۶۸ سانتیمتر بود. مأموران امداد و نجات کپسول هایی حاوی آب، غذا و اکسیژن را از داخل این تونل به ۳۳ معدنچی منتقل میکردند و یک وسیله ویدئویی و پخش صدا هم در اختیار این افراد قرار دادند تا بتوانند با خارج تماس حاصل کنند. [ ۶]
محموله ای با نام ققنوس برای ۳۳ معدنچی اهل شیلی که بعد از ۴۴ روز که در معدن مس و طلا به دام افتاده اند، با موفقیت ارسال شد. این محموله شامل مواد غذایی ضروری و قندی برای زنده ماندن و ارسال برخی داروهای ضروری بوده است. [ ۷]
پس از ۶۹ روز حبس در عمق ۷۰۰ متری معدن سن خوزه، در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۱۰ سرانجام عملیات نجات معدنچیان آغاز شد.
کمی پس از نیمه شب به وقت محلی و در دقایق آغازین ۱۳ اکتبر ۲۰۱۰ اولین معدنچی فلورنسیو آوالُس ۳۱ ساله توسط کپسولی موشکی شکل که به رنگهای پرچم شیلی رنگ شده بود، به سطح زمین آورده و نجات داده شد. وی پس از خارج شدن از کپسول پسر و همسرش را در آغوش کشید. [ ۸] پس از حدود ۱ ساعت، دومین معدنچی ماریو سِپولوِدا اِسپینا ۴۰ ساله با روحیهٔ بسیار خوب از عمق معدن بیرون کشیده شد. وی پس از در آغوش کشیدن همسرش اِلویرا سنگهای یادگاری را که از عمق معدن با خود آورده بود، به گروه نجات اهدا کرد. سومین معدنچی نجات یافته خوان ایانِس ۵۲ ساله بود. چهارمین معدنچی کارلوس مامانی ۲۳ بود که اهل بولیویا و تنها معدنچی خارجی در این گروه بود. پنجمین معدنچی جیمی سانچز ۱۹ ساله، جوان ترین معدنچی این گروه بود. [ ۹]