حادثه موکدن یا حادثه منچوری به حادثهٔ انفجار قسمتی از خطوط راه آهن در منچوری در ۱۸ سپتامبر ۱۹۳۱ میلادی گفته می شود. این حادثه بهانهٔ حمله ژاپن به منچوری قرار گرفت. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
در ۱۸ سپتامبر، ۱۹۳۱، مقدار کمی دینامیت توسط ستوان ژاپنی کاواموتو سوئه موری منفجر شد. [ ۴] این انفجار نزدیک به یک خط راه آهن متعلق به امپراتوری ژاپن، به نام راه آهن جنوب منچوری در نزدیکی موکدن ( در حال حاضر شنیانگ ) بود. [ ۵] اگر چه این انفجار به حدی ضعیف بود که حتی موفق به از بین بردن خطوط راه آهن نشد و چند دقیقه بعد قطار از این محل رد شد، اما ارتش سلطنتی ژاپن، جمهوری خلق چین ( ۱۹۴۹–۱۹۱۲ ) را به عنوان عامل انفجار متهم کرد. ژاپن سپس به عنوان تلافی این انفجار، به یک حملهٔ کامل که منجر به اشغال منچوری شد دست زد و ۶ ماه بعد دولت دست نشانده خود بنام مانچوکوئو را در منچوری تأسیس کرد و بر سر کار آورد. خدعهٔ ژاپن برای به دست آوردن بهانه برای شروع جنگ به زودی به اطلاع جامعه بین المللی رسید، ژاپن به انزوای دیپلماتیک کشانده شد و به میل خود در مارس سال ۱۹۳۳ از جامعه ملل خارج شد. [ ۶]
تحت موارد قرارداد بیست و یک تقاضا با چین، دولت ژاپن حق مستقر کردن نیروهایش در مناطق اطراف راه آهن جنوب منچوری در منطق منچوری چین را داشت. این خط راه آهن مسیر عمدهٔ بازرگانی بین دو کشور بود.
در سپتامبر ۱۹۳۱، کانتوگون ژاپن به بخشی از این خط راه آهن آسیب خفیفی زد تا بهانه ای برای حمله به چین ایجاد شود. [ ۷] [ ۸] ارتش ژاپن ادعا کرد که سربازان چینی به خط راه آهن آسیب زده اند، و به عنوان تلافی آن ( بر خلاف دستورهای ظاهری توکیو[ ۹] ) همهٔ منچوری را تصرف کرد و با تغییر نام آن به مانچوکوئو، در ۹ مارس ۱۹۳۲ دولتی دست نشانده در آن تأسیس کرد که امپراتور سابق چین، پویی، رهبر آن بود. [ ۱۰]
تنها کشورهایی که این دولت جدید را به رسمیت شناختند ایتالیا، آلمان نازی و اسپانیا بودند؛ و بقیهٔ اعضای جامعهٔ ملل منچوری را بخشی از چین می دانستند.
جامعهٔ ملل ناظرانی به منطقه اعزام کرد و کمیته ای، موسوم به کمیتهٔ لیتون، تشکیل داد تا به این موضوع رسیدگی کند. گزارش لیتون یک سال بعد، در اکتبر ۱۹۳۲، منتشر شد. ژاپن در حمله به منچوری مقصر بوده است و باید آن را به چین بازگرداند. این گزارش همچنین بیان می داشت که اعضای جامعهٔ ملل نباید دولت دست نشاندهٔ مانچوکوئو را به رسمیت بشناسند و پیشنهاد کرد که در منچوری دولت خودمختاری تحت حاکمیت چین تشکیل شود. مجمع عمومی جامعه ملل این گزارش را در ۱۹۳۳ با رأی ۴۲ رأی موافق و ۱ رأی مخالف ( ژاپن ) تصویب کرد و ژاپن در اعتراض به جای خارج کردن نیروهایش از چین، از جامعهٔ ملل خارج شد. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۱۸ سپتامبر، ۱۹۳۱، مقدار کمی دینامیت توسط ستوان ژاپنی کاواموتو سوئه موری منفجر شد. [ ۴] این انفجار نزدیک به یک خط راه آهن متعلق به امپراتوری ژاپن، به نام راه آهن جنوب منچوری در نزدیکی موکدن ( در حال حاضر شنیانگ ) بود. [ ۵] اگر چه این انفجار به حدی ضعیف بود که حتی موفق به از بین بردن خطوط راه آهن نشد و چند دقیقه بعد قطار از این محل رد شد، اما ارتش سلطنتی ژاپن، جمهوری خلق چین ( ۱۹۴۹–۱۹۱۲ ) را به عنوان عامل انفجار متهم کرد. ژاپن سپس به عنوان تلافی این انفجار، به یک حملهٔ کامل که منجر به اشغال منچوری شد دست زد و ۶ ماه بعد دولت دست نشانده خود بنام مانچوکوئو را در منچوری تأسیس کرد و بر سر کار آورد. خدعهٔ ژاپن برای به دست آوردن بهانه برای شروع جنگ به زودی به اطلاع جامعه بین المللی رسید، ژاپن به انزوای دیپلماتیک کشانده شد و به میل خود در مارس سال ۱۹۳۳ از جامعه ملل خارج شد. [ ۶]
تحت موارد قرارداد بیست و یک تقاضا با چین، دولت ژاپن حق مستقر کردن نیروهایش در مناطق اطراف راه آهن جنوب منچوری در منطق منچوری چین را داشت. این خط راه آهن مسیر عمدهٔ بازرگانی بین دو کشور بود.
در سپتامبر ۱۹۳۱، کانتوگون ژاپن به بخشی از این خط راه آهن آسیب خفیفی زد تا بهانه ای برای حمله به چین ایجاد شود. [ ۷] [ ۸] ارتش ژاپن ادعا کرد که سربازان چینی به خط راه آهن آسیب زده اند، و به عنوان تلافی آن ( بر خلاف دستورهای ظاهری توکیو[ ۹] ) همهٔ منچوری را تصرف کرد و با تغییر نام آن به مانچوکوئو، در ۹ مارس ۱۹۳۲ دولتی دست نشانده در آن تأسیس کرد که امپراتور سابق چین، پویی، رهبر آن بود. [ ۱۰]
تنها کشورهایی که این دولت جدید را به رسمیت شناختند ایتالیا، آلمان نازی و اسپانیا بودند؛ و بقیهٔ اعضای جامعهٔ ملل منچوری را بخشی از چین می دانستند.
جامعهٔ ملل ناظرانی به منطقه اعزام کرد و کمیته ای، موسوم به کمیتهٔ لیتون، تشکیل داد تا به این موضوع رسیدگی کند. گزارش لیتون یک سال بعد، در اکتبر ۱۹۳۲، منتشر شد. ژاپن در حمله به منچوری مقصر بوده است و باید آن را به چین بازگرداند. این گزارش همچنین بیان می داشت که اعضای جامعهٔ ملل نباید دولت دست نشاندهٔ مانچوکوئو را به رسمیت بشناسند و پیشنهاد کرد که در منچوری دولت خودمختاری تحت حاکمیت چین تشکیل شود. مجمع عمومی جامعه ملل این گزارش را در ۱۹۳۳ با رأی ۴۲ رأی موافق و ۱ رأی مخالف ( ژاپن ) تصویب کرد و ژاپن در اعتراض به جای خارج کردن نیروهایش از چین، از جامعهٔ ملل خارج شد. [ ۱۱]
wiki: حادثه موکدن