حادثه اوکاموتو دایهاچی

در سال ۱۶۱۰، آندره پسوآ در بندر ناگاساکی به ناگاساکی بوگیوی این شهر، هاسه گاوا فوجیهیرو گزارش خود را از ماجرای ذکر شده تحویل می دهد تا وی این گزارش را به سونپو به توکوگاوا ایه یاسو برساند. هاسه گاوا فوجیهیرو برای جلوگیری از آسیب این ماجرا به روابط بازرگانی با امپراتوری پرتغال کسی را مأمور می کند تا به سونپو رفته و حادثه را پوشانده و کوچک نشان دهد. اما آندره پسوآ که دادخواستی از تجار پرتغالی در مورد تجارت ابریشم داشت و همچنین از رفتارهاسه گاوا فوجیهیرو ناخوشنود بود؛ خود راهی سونپو شد. این حرکت آندره پسوآ موجب خشم فوجیهیرو شده و او نیز به آریما هارونوبو پیشنهاد می دهد که به نزد ایه یاسو رفته و بازداشت آندره پسوآ و کشتی تجاری او را درخواست کند. آریما هارونوبو می دانست که هاسه گاوا فوجیهیرو نتوانسته خواسته ایه یاسو را جهت واردات چوب آگار برآورده کند. به همین علت هنگامی که به سونپو رفت یک مجوز کشتی تجاری نیز برای وارد کردن چوب افرا دریافت کرد. توکوگاوا ایه یاسو نگرانی از این داشت که دادن اجازه به هارونوبو برای گرفتن انتقام باعث قطع رابطهٔ تجاری با پرتغال شود اما درست در همان هنگام اسپانیا و هلند فعالیت بازرگانی خود را در ژاپن آغاز کرده بودند و ایه یاسو بر این گمان بود که این دو کشور نیاز ژاپن به واردات ابریشم را برآورده خواهند کرد. ( اما بعداً محموله ابریشمی که توسط کشتی هلندی به ژاپن حمل می شد توسط کشتی پرتغالی در دریا ربوده شد )
در نهایت ایه یاسو با خواست هارونوبو موافقت می کند و یکی از دستیاران مسیحی هوندا ماسازومی به نام اوکاموتو دایهاچی مأمور احضار آندره پسوآ به سونپو می شود.
در این زمان برای حرکت کشتی های تجاری به ماکائو کسب مجوز لازم بود و کشتی مادر زئوس بدون داشتن مجوز بازگشت به ماکائو؛ در ناگاساکی پهلو گرفته بود. آندره پسوآ از احضار خود به سونپو احساس خطر کرده، تصمیم گرفت با این کشتی از ناگاساکی دور شود. آریما هارونوبو درحالی که از طرف هاسه گاوا فوجیهیرو و اوکاموتو دایهاچی حمایت می شد، به مدت ۳–۴ روز این کشتی را با کشتی هایی که حامل سامورایی ها بودند، مورد حمله قرار داد. هنگامی که بخشی از کشتی در اثر حمله به آتش کشیده شده بود، آندره پسوآ که حاضر به تسلیم نبود با منفجر کردن کشتی موجب غرق آن شد.