حاجی پاشا

دانشنامه آزاد فارسی

حاجی پاشا (قرن ۸ق)
طبیب، متکلم، و از علمای حنیفه. طبیب دربار سلطان بایزید خان عثمانی بوده، سپس به مصر رفت و در حلقۀ تدریس شیخ اکمل الدین درآمد و علوم عقلیه و حکمیه را نزد مبارک شاه منطقی تحصیل کرد. او بر شرح مطالع یعنی لوامع الاسرار قطب الدین رازی حاشیه و تعلیقاتی دارد. وی بر اثر یک بیماری مطالعات خود را از فقه به پزشکی تغییر داد و بعدها ریاست بیمارستانی در مصر را برعهده گرفت. بیشتر کارهای او به زبان عربی اند شامل فلسفه، عرفان، تفسیر قرآن ولی نوشته های پزشکی اوست که باعث شهرتش شده اند. کتاب شفای او از قدیمی ترین نمونه های نثر آموزنده عثمانی است. از آثار اوست: تعالیم فی الطب؛ التسهیل فی الطب؛ السعادة و الاقبال؛ شفاءالاسقام و دواءالآلام (منتخب شفاء الاسقام)؛ و فریدة فی الطب.

پیشنهاد کاربران

بپرس