حاجی تاج نیشابوری (۱۲۶۴ـ۱۳۰۴ش)
معروف به تاج الواعظین، خوانندۀ منبری ایرانی و متخصص در موسیقی مذهبی ایران. شهرت او به سبب شعرشناسی، فن مناسب خوانی، و توانایی در اجرای مؤثر و مهیج آواز است. حاجی تاج در منطق، فلسفه، و حکمت، شاگرد محضر حاج ملّا هادی سبزواری بوده است، اما از زندگی هنری و اجتماعی او اثر درخور توجهی در دست نیست. در ردیف موسیقی ایران، گوشه ای با نام «گیلکی حاجی تاج» و یک مثنوی در آواز اصفهان منسوب به اوست، که نت آن نوشته شده؛ اما از صدای او جز چند دقیقه در استوانه های حافظ الاصوات (فونوگراف) و آن هم به صورت تک نسخه، چیزی باقی نیست.
معروف به تاج الواعظین، خوانندۀ منبری ایرانی و متخصص در موسیقی مذهبی ایران. شهرت او به سبب شعرشناسی، فن مناسب خوانی، و توانایی در اجرای مؤثر و مهیج آواز است. حاجی تاج در منطق، فلسفه، و حکمت، شاگرد محضر حاج ملّا هادی سبزواری بوده است، اما از زندگی هنری و اجتماعی او اثر درخور توجهی در دست نیست. در ردیف موسیقی ایران، گوشه ای با نام «گیلکی حاجی تاج» و یک مثنوی در آواز اصفهان منسوب به اوست، که نت آن نوشته شده؛ اما از صدای او جز چند دقیقه در استوانه های حافظ الاصوات (فونوگراف) و آن هم به صورت تک نسخه، چیزی باقی نیست.
wikijoo: حاجی_تاج_نیشابوری