حاجعلی رزم آرا ( ۱۰ فروردین ۱۲۸۰ – ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ ) نظامی و سیاستمدار ایرانی، سپهبد نیروی زمینی ارتش شاهنشاهی و نخست وزیر ایران بود. رزم آرا در ۱۶ اسفند سال ۱۳۲۹ توسط خلیل طهماسبی یکی از اعضای گروه فدائیان اسلام در محوطهٔ مسجد شاه تهران ترور شد.
... [مشاهده متن کامل]
حاج علی رزم آرا در ۱۰ فروردین ۱۲۸۰ ( ۹ ذیحجهٔ ۱۳۱۸ قمری ) ، در شب عید قربان در تهران متولد شد؛ به همین دلیل، «حاج» را به نام او افزودند. علی رزم آرا بعدها به نام سپهبد رزم آرا در تاریخ سیاسی ایران شهرت یافت. پدرش از افسران تحصیل کردهٔ قزاق خانه بود؛ از این رو، فرزندش را برای تحصیلات، ابتدا به مکتب خانه و سپس به مدارس الیانس، اقدسیه و دارالفنون فرستاد. علی در ۱۷ سالگی وارد مدرسهٔ نظام مشیرالدوله شد و بعد به خدمت بریگاد مرکزی درآمد. در عملیاتی در شمال برای مقابله با جنگلی ها ( طرفداران میرزا کوچک خان جنگلی ) و در آذربایجان غربی کنونی در سرکوب اسماعیل آقا سیمیتقو شرکت مؤثر داشت و در ۱۲۹۹ درجهٔ نایب دومی ( ستوان دومی ) گرفت.
پس از احراز افسری، بر اثر اقداماتی که کرده بود به درجهٔ سلطانی ( سروانی ) ترفیع یافت و در سال ۱۳۰۲ با افسران جوان برای فراگیری فنون نظامی، به فرانسه عازم شد.
در ۱۳۰۲ رزم آرا با چند افسر دیگر برای ادامهٔ تحصیل به فرانسه اعزام شد. تحصیلات نظامی را در دانشگاه نظامی سن سیر انجام داد و پس از دو سال به ایران بازگشت. وی که وارد رشتهٔ پیاده نظام شده بود، از دانشکدهٔ سن سیر فارغ التحصیل شد.
پس از بازگشت به ایران ضمن تصدی فرماندهی گردان به درجهٔ سرگردی ترفیع یافت. اقدامات او در منصب فرماندهی فوج ( هنگ ) کرمانشاه به اندازه ای چشم گیر بود که در سال ۱۳۱۱ با حفظ سمت به کفالت فرماندهی تیپ لرستان نیز منصوب شد و سال بعد با اخذ درجهٔ سرهنگی به پاکسازی منطقهٔ مزبور از عشایر پرداخت. طی سال ۱۳۱۴ به تهران انتقال یافت و در دایرهٔ جغرافیایی ارتش جای گرفت.
با انورالملوک هدایت، خواهر صادق هدایت، ازدواج کرد. پس از انتقال به تهران او را مأمور تشکیل دایرهٔ جغرافیایی ارتش کردند. چند ماه بعد مأمور شد معاونت دروس دانشگاه جنگ را عهده دار شود. در ۱۳۱۸، پس از ۶ سال خدمت با درجهٔ سرهنگی، به درجهٔ سرتیپی ترفیع یافت و به عضویت شورای عالی جنگ، برگزیده شد.
هنگامی که سپهبد فرانسوا ژرژ ژاندر فرانسوی ( به فرانسوی: François - Georges Gendre ) دانشگاه جنگ را در ایران بنیان نهاد علی رزم آرا به معاونت وی منصوب شد و به سمت استادی رسید. وی که تاکتیک، نقشه خوانی و جغرافیای نظامی تدریس می کرد. طی سال ۱۳۱۸ پس از نوزده سال خدمت به درجهٔ سرتیپی رسید و به عضویت شورای عالی نظام برگزیده شد. اما هیچ گاه نتوانست پست بالاتری در ارتش عهده دار شود، علت آن نیز وجود پرونده ای در دادسرای ارتش بود که رزم آرا را متهم به عدم اجرای حکم اعدام یکی از عشایر می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
حاج علی رزم آرا در ۱۰ فروردین ۱۲۸۰ ( ۹ ذیحجهٔ ۱۳۱۸ قمری ) ، در شب عید قربان در تهران متولد شد؛ به همین دلیل، «حاج» را به نام او افزودند. علی رزم آرا بعدها به نام سپهبد رزم آرا در تاریخ سیاسی ایران شهرت یافت. پدرش از افسران تحصیل کردهٔ قزاق خانه بود؛ از این رو، فرزندش را برای تحصیلات، ابتدا به مکتب خانه و سپس به مدارس الیانس، اقدسیه و دارالفنون فرستاد. علی در ۱۷ سالگی وارد مدرسهٔ نظام مشیرالدوله شد و بعد به خدمت بریگاد مرکزی درآمد. در عملیاتی در شمال برای مقابله با جنگلی ها ( طرفداران میرزا کوچک خان جنگلی ) و در آذربایجان غربی کنونی در سرکوب اسماعیل آقا سیمیتقو شرکت مؤثر داشت و در ۱۲۹۹ درجهٔ نایب دومی ( ستوان دومی ) گرفت.
پس از احراز افسری، بر اثر اقداماتی که کرده بود به درجهٔ سلطانی ( سروانی ) ترفیع یافت و در سال ۱۳۰۲ با افسران جوان برای فراگیری فنون نظامی، به فرانسه عازم شد.
در ۱۳۰۲ رزم آرا با چند افسر دیگر برای ادامهٔ تحصیل به فرانسه اعزام شد. تحصیلات نظامی را در دانشگاه نظامی سن سیر انجام داد و پس از دو سال به ایران بازگشت. وی که وارد رشتهٔ پیاده نظام شده بود، از دانشکدهٔ سن سیر فارغ التحصیل شد.
پس از بازگشت به ایران ضمن تصدی فرماندهی گردان به درجهٔ سرگردی ترفیع یافت. اقدامات او در منصب فرماندهی فوج ( هنگ ) کرمانشاه به اندازه ای چشم گیر بود که در سال ۱۳۱۱ با حفظ سمت به کفالت فرماندهی تیپ لرستان نیز منصوب شد و سال بعد با اخذ درجهٔ سرهنگی به پاکسازی منطقهٔ مزبور از عشایر پرداخت. طی سال ۱۳۱۴ به تهران انتقال یافت و در دایرهٔ جغرافیایی ارتش جای گرفت.
با انورالملوک هدایت، خواهر صادق هدایت، ازدواج کرد. پس از انتقال به تهران او را مأمور تشکیل دایرهٔ جغرافیایی ارتش کردند. چند ماه بعد مأمور شد معاونت دروس دانشگاه جنگ را عهده دار شود. در ۱۳۱۸، پس از ۶ سال خدمت با درجهٔ سرهنگی، به درجهٔ سرتیپی ترفیع یافت و به عضویت شورای عالی جنگ، برگزیده شد.
هنگامی که سپهبد فرانسوا ژرژ ژاندر فرانسوی ( به فرانسوی: François - Georges Gendre ) دانشگاه جنگ را در ایران بنیان نهاد علی رزم آرا به معاونت وی منصوب شد و به سمت استادی رسید. وی که تاکتیک، نقشه خوانی و جغرافیای نظامی تدریس می کرد. طی سال ۱۳۱۸ پس از نوزده سال خدمت به درجهٔ سرتیپی رسید و به عضویت شورای عالی نظام برگزیده شد. اما هیچ گاه نتوانست پست بالاتری در ارتش عهده دار شود، علت آن نیز وجود پرونده ای در دادسرای ارتش بود که رزم آرا را متهم به عدم اجرای حکم اعدام یکی از عشایر می کرد.
