[ویکی فقه] حاج ملارفیع گیلانی، معروف به «شریعتمدار»، از علمای خیر و مجاهد ایران در قرن سیزدهم هجری می باشد.
وی پسر ملا علی ود و در ۱۲۱۱ ق به دنیا آمد. او نزد شریف العلمای مازندرانی و سیدمحمدباقر شفتی معروف به «حجه الاسلام» درس خواند و از او اجازه گرفت و در فقه و اصول و رجال به مقامی بلند دست یافت و شهرت زیادی در سراسر ایران کسب کرد. المآثر و الآثار از او با عنوان «رئیس الفقها» نام برده و آقابزرگ تهرانی وی را «از بزرگان فقها و افاضل مجتهدین» برشمرده است که احکام و نظرات او برای دولت و ملت مطاع بود. گریگوری ملکونوف ایرانگرد روسی در کتاب خود که در ۱۲۷۷ ق انتشار یافته، حاج ملا رفیع را از برجسته ترین شخصیت های روحانی ایران می داند و می نویسد که «وی علی رغم سالخوردگی، بسیار فعال و تندرست بوده و بدون موافقت او، امر حکومت در گیلان اجرا نمی شود». بنا بر کتیبه «بقعه خواهر امام» رشت، ناصرالدین شاه به خواهش «جناب فخرالعلماء و المجتهدین حاجی ملارفیع» در شعبان ۱۲۷۲ ق دستور داد تا مالیات نانوایی های رشت، برای همیشه در دوران سلطنت خود و اعقابش فسخ شود. وی گرفتن مالیات از آنان را خلاف رضای خداوند می دانست.
وی پسر ملا علی ود و در ۱۲۱۱ ق به دنیا آمد. او نزد شریف العلمای مازندرانی و سیدمحمدباقر شفتی معروف به «حجه الاسلام» درس خواند و از او اجازه گرفت و در فقه و اصول و رجال به مقامی بلند دست یافت و شهرت زیادی در سراسر ایران کسب کرد. المآثر و الآثار از او با عنوان «رئیس الفقها» نام برده و آقابزرگ تهرانی وی را «از بزرگان فقها و افاضل مجتهدین» برشمرده است که احکام و نظرات او برای دولت و ملت مطاع بود. گریگوری ملکونوف ایرانگرد روسی در کتاب خود که در ۱۲۷۷ ق انتشار یافته، حاج ملا رفیع را از برجسته ترین شخصیت های روحانی ایران می داند و می نویسد که «وی علی رغم سالخوردگی، بسیار فعال و تندرست بوده و بدون موافقت او، امر حکومت در گیلان اجرا نمی شود». بنا بر کتیبه «بقعه خواهر امام» رشت، ناصرالدین شاه به خواهش «جناب فخرالعلماء و المجتهدین حاجی ملارفیع» در شعبان ۱۲۷۲ ق دستور داد تا مالیات نانوایی های رشت، برای همیشه در دوران سلطنت خود و اعقابش فسخ شود. وی گرفتن مالیات از آنان را خلاف رضای خداوند می دانست.