حاج محمدرضا همدانی

[ویکی فقه] حاج محمدرضا همدانی، از علما و عرفای نامدار ایران در قرن سیزدهم هجری می باشد.
وی فرزند محمدامین همدانی و از اعقاب شیخ شهاب الدین سهروردی (معروف به شیخ اشراق) بود. مقدمات و سطح را در همدان گذراند و علوم عقلی و نقلی را نزد استادان نامدار فراگرفت و در عرفان و تصوف از محضر حاج محمدحسین اصفهانی (حسینعلی شاه) استفاده کرد. وی از کودکی با حاج محمدجعفر همدانی (مجذوب علی شاه) همدرس و مصاحب بود و با هم به زیارت حج رفتند.
مسافرت ها
شیخ محمدرضا به خراسان، آذربایجان و بیشتر شهرهای عراق مسافرت کرد و سرانجام بر اثر اختلافاتی که با یکی از علمای همدان پیدا کرد، مورد طعن و آزار مردم قرار گرفت و اموالش به یغما رفت و خانه اش ویران گردید و او ناگزیر به تبریز نزد عباس میرزا (نایب السلطنه) رفت و مورد احترام و اکرام وی و قائم مقام قرار گرفت.
ویژگی های اخلاقی و فردی
مؤلف بستان السیاحه که معاصر وی بود، درباره وی می نویسد، «افضل فضلای زمان و اعلم علمای دوران بود در فضایل انسانی و کمالات نفسانی بر اکثر علمای عصر تفوق می نمود…». اعتمادالسلطنه نیز او را «اوحدی عصر و نادرة دوران» و از «فحول اساتید معقول» می داند که آوازه رد او بر کتاب مارتین مسیحی به اروپا رفته است.
صدور حکم جهاد
...