[ویکی اهل البیت] کلید واژه: حسین نجفی اهری، آثار حسین نجفی اهری، حوزه علمیه اهر،
در عصر غیبت آخرین خورشید فروزان آسمان امامت و ولایت، حضرت بقیة الله الاعظم علیه السلام که بی شک زندگانی طیبه اسلامی، وامدار فداکاری ها و جانفشانی های مرزداران حریم مقدس اسلامی و ولائی است و مراجع و فقهای بزرگوار شیعه، از شیخ طوسی و شیخ مفید تا علمای فرهیخته معاصر همچون امام خمینی - که به حق اسلام را حیاتی دوباره بخشید و خورشید آسمان فقاهت و مرجعیت بود. - در زمره این دلاوران و پرچمداران علم و فضیلت و جهاد بوده اند. آنانی که در عصر خویش مشعل هدایت اسلام ناب را پرفروغ و تابان حفظ کردند به جانشین های صالح خود سپردند تا عرصه گیتی هیچ گاه از نعمت والای اسلام تهی نماند.
در طول تاریخ اسلام علمای مکتب تشیع همواره پرچمدار علم و دانش و مجسمه تقوا و عمل صالح بوده اند و خانه های گلی و محقر آنان پناهگاه پابرهنه ها بوده است، اما تقوا و اخلاص الهی باعث شد، بسیاری از آنان گمنام و ناشناخته باقی بمانند. از جمله این شخصیت های بزرگ دینی که هم در زمان حیات مظلوم بود و هم بعد از وفات از او کمتر یاد می شود، شخصیت ممتاز عالم تشیع؛ حضرت آیت الله العظمی نجفی اهری است که در طول حیات صد و چهار ساله خود، منشاء خیرات و برکات زیادی برای جامعه و حوزه های علمیه، خصوصاً در منطقه ارسباران (اهر) شد و اینک ما می کوشیم تا گوشه هایی از زندگی این فقیه مجاهد و بزرگوار شیعه را بر قلم جاری سازیم. باشد که قدمی در معرفی شخصیت یکی از عالمان وارسته مکتب تشیع برداریم.
حسین آقا نجفی اهری به سال 1282 هـ.ق در خانواده ای پارسا و باتقوا و ساده و بی آلایش در شهرستان اهر - استان آذربایجان شرقی - دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، فتح الله، مادر ارجمندش زهرا هر دو عاشقان و شیفتگان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بودند و در کمال صفا و پاکی زندگی می کردند.(1)
آقا نجفی اهری از اوان کودکی به تحصیل علم، عشق و علاقه وافری داشت و این اشتیاق در سیمای نورانی و معصوم گونه اش نمایان بود. در سن ده سالگی به همت والدین ارجمندش موفق به شروع تحصیل در زادگاه خود - اهر - شد و به مدت دوازده سال در محضر «آیت الله میرزا عبدالغنی مجتهد اهری» و «ملا جواد اهری» زانو زد و به تحصیل علوم مقدماتی و کتاب های درسی متداول طلبه های آن زمان (نصاب، گلستان، صرف و نحو، منطق، معانی و بیان، اصول و فقه) پرداخت. در سن بیست و دو سالگی برای تکمیل دروس سطح به حوزه علمیه تبریز وارد شد و به مدت نه سال - تا سال 1313 هـ.ق - از محضر بزرگان حوزه تبریز کسب فیض کرد. که متأسفانه از اساتید وی در حوزه تبریز اطلاعی در دست نیست! ===حوزه علمیه اهر===(2)
حوزه علمیه اهر، در کنار دیگر مراکز علمی حوزوی شهرهای اسلامی، پاسدار حریم ثقلین بود، در نشر معارف حقه از سابقه ای درخشان و افتخارآمیز برخوردار است و علمایی مانند: میرزا عبدالغنی مجتهد اهری، حاج شیخ حسین نجفی اهری، حاج شیخ احمد اهری، حاج سید جعفر بنی هاشمی اهری، حاج شیخ حسین برقی اهری و... در دامانش پرورش یافته اند.
در عصر غیبت آخرین خورشید فروزان آسمان امامت و ولایت، حضرت بقیة الله الاعظم علیه السلام که بی شک زندگانی طیبه اسلامی، وامدار فداکاری ها و جانفشانی های مرزداران حریم مقدس اسلامی و ولائی است و مراجع و فقهای بزرگوار شیعه، از شیخ طوسی و شیخ مفید تا علمای فرهیخته معاصر همچون امام خمینی - که به حق اسلام را حیاتی دوباره بخشید و خورشید آسمان فقاهت و مرجعیت بود. - در زمره این دلاوران و پرچمداران علم و فضیلت و جهاد بوده اند. آنانی که در عصر خویش مشعل هدایت اسلام ناب را پرفروغ و تابان حفظ کردند به جانشین های صالح خود سپردند تا عرصه گیتی هیچ گاه از نعمت والای اسلام تهی نماند.
در طول تاریخ اسلام علمای مکتب تشیع همواره پرچمدار علم و دانش و مجسمه تقوا و عمل صالح بوده اند و خانه های گلی و محقر آنان پناهگاه پابرهنه ها بوده است، اما تقوا و اخلاص الهی باعث شد، بسیاری از آنان گمنام و ناشناخته باقی بمانند. از جمله این شخصیت های بزرگ دینی که هم در زمان حیات مظلوم بود و هم بعد از وفات از او کمتر یاد می شود، شخصیت ممتاز عالم تشیع؛ حضرت آیت الله العظمی نجفی اهری است که در طول حیات صد و چهار ساله خود، منشاء خیرات و برکات زیادی برای جامعه و حوزه های علمیه، خصوصاً در منطقه ارسباران (اهر) شد و اینک ما می کوشیم تا گوشه هایی از زندگی این فقیه مجاهد و بزرگوار شیعه را بر قلم جاری سازیم. باشد که قدمی در معرفی شخصیت یکی از عالمان وارسته مکتب تشیع برداریم.
حسین آقا نجفی اهری به سال 1282 هـ.ق در خانواده ای پارسا و باتقوا و ساده و بی آلایش در شهرستان اهر - استان آذربایجان شرقی - دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، فتح الله، مادر ارجمندش زهرا هر دو عاشقان و شیفتگان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بودند و در کمال صفا و پاکی زندگی می کردند.(1)
آقا نجفی اهری از اوان کودکی به تحصیل علم، عشق و علاقه وافری داشت و این اشتیاق در سیمای نورانی و معصوم گونه اش نمایان بود. در سن ده سالگی به همت والدین ارجمندش موفق به شروع تحصیل در زادگاه خود - اهر - شد و به مدت دوازده سال در محضر «آیت الله میرزا عبدالغنی مجتهد اهری» و «ملا جواد اهری» زانو زد و به تحصیل علوم مقدماتی و کتاب های درسی متداول طلبه های آن زمان (نصاب، گلستان، صرف و نحو، منطق، معانی و بیان، اصول و فقه) پرداخت. در سن بیست و دو سالگی برای تکمیل دروس سطح به حوزه علمیه تبریز وارد شد و به مدت نه سال - تا سال 1313 هـ.ق - از محضر بزرگان حوزه تبریز کسب فیض کرد. که متأسفانه از اساتید وی در حوزه تبریز اطلاعی در دست نیست! ===حوزه علمیه اهر===(2)
حوزه علمیه اهر، در کنار دیگر مراکز علمی حوزوی شهرهای اسلامی، پاسدار حریم ثقلین بود، در نشر معارف حقه از سابقه ای درخشان و افتخارآمیز برخوردار است و علمایی مانند: میرزا عبدالغنی مجتهد اهری، حاج شیخ حسین نجفی اهری، حاج شیخ احمد اهری، حاج سید جعفر بنی هاشمی اهری، حاج شیخ حسین برقی اهری و... در دامانش پرورش یافته اند.