[ویکی اهل البیت] حاج آقا حسین طباطبائی. آیت الله العظمی و مجاهد بزرگ مرحوم حاج آقا حسین طباطبائی قمی اعلی الله مقامه یکی از بزرگان علما و مراجع شیعه در قرن اخیر بود که بعد از فوت آیت الله اصفهانی زعامت و مرجعیت شیعیان جهان به این سید بزرگوار منتهی شد، اما طولی نکشید که دار فانی را وداع نمود.
زادگاهش شهرستان قم بود و از اوایل عمر به تحصیلات دینی و دروس علمی اشتغال داشت. مرحوم قمی در جوانی عازم عتبات شد. علم حدیث را از مرحوم محدث نوری، و دروس عرفان و اخلاق را از علامه کشمیری، و دروس علمی و مجاهدات را از مجاهد شیرازی، و دروس اجتهاد و مراتب استادی را از کرسی درس آخوند خراسانی و علامه یزدی فرا گرفت. و خود به درجات علمی و مراتب کمال و اخلاق ارتقاء یافت، سپس عازم ایران شد و در مشهد مقدس رجل اقامت افکند و معاصر با مرحوم حائری یزدی در رأس علمای حوزه مشهد بود (صاحب گنجینه دانشمندان و علمای معاصر می نویسند: عالم طراز اول از مراجع امامیه، فخر الفرقة المحقه، مصباح الشریعه، الآیة الحجه، الفقیه المعظم و الرئیس المقدم، اورع اهل زمانه قولا مطلقا بلا خلاف، وازهدهم بلا مراء و جدال...)
این آیت بزرگ و مرجع مجاهد دوران حیاتش در ایران مواجه شد با حکومت دیکتاتوری و فجایع مختلف رضاخانی، دیری نگذشت که این سید مجاهد را که سدی بزرگ در مقابل مقاصد شوم خود و اربابان خویش دیدند از مشهد به شهر ری تبعیدش نموده، مدتی او را زیر نظر داشتند و سرانجام ناگزیر به رفتن عراق گردید. حدود ده سال متوالی در شهر کربلا اقامت داشت و تا مادامیکه در قید حیات بود از فجایع و کشتار بی رحمانه مردم مسلمان و مسئله اهانت به روحانیت و کشف حجاب و جریان مسجد گوهر شاد رنج می برد و به هر نجوی بود با پخش اعلامیه و سخنان خود (در مشهد و تهران و شهر ری و کربلا) مسلمانان مخصوصا خواهران ایرانی را از عمال ضد اسلامی جنایتکاران بر حذر می داشت! و به مردم هشدار می داد!! تا آنکه (بعد از شهریور 20) در سال 1363 به قصد زیارت ثامن الحجج از کربلا عازم ایران شد. همین که مردم از قصد او مطلع شدند علما و رجال و اکثر شیعیان ایران شهر به شهر از او استقبال شایانی نمودند که چشم دشمنان اسلام و روحانیت کور شد و بار دیگر ملت در بند و مسلمان مستضعف علاقه خود را با اسلام و روحانیت ثابت و ظاهر نمود. این استقبال و مشایعت ها از قصر شیرین تا مشهد به معیت روحانیت و اکثر توده مردم مسلمان (از مغرب به مشرق) امتداد یافت و مرحوم آیت الله قمی بعد از زیارت مشهد در تهران از مسئولین امر خواستار آزادی حجاب بانوان و آزادی لباس علمای اعلام از دولت وقت گردید که موافقت شد، و معظم له به عتبات مراجعت فرمود.
ایشان چند ماه پس از فوت مرحوم آیت الله اصفهانی در ربیع الاول سال 1366 جهان فانی را وداع نمود. مدفن او در نجف اشرف کنار قبر مولا علیه السلام جنب مرحوم آقا شریعت اصفهانی است.
زادگاهش شهرستان قم بود و از اوایل عمر به تحصیلات دینی و دروس علمی اشتغال داشت. مرحوم قمی در جوانی عازم عتبات شد. علم حدیث را از مرحوم محدث نوری، و دروس عرفان و اخلاق را از علامه کشمیری، و دروس علمی و مجاهدات را از مجاهد شیرازی، و دروس اجتهاد و مراتب استادی را از کرسی درس آخوند خراسانی و علامه یزدی فرا گرفت. و خود به درجات علمی و مراتب کمال و اخلاق ارتقاء یافت، سپس عازم ایران شد و در مشهد مقدس رجل اقامت افکند و معاصر با مرحوم حائری یزدی در رأس علمای حوزه مشهد بود (صاحب گنجینه دانشمندان و علمای معاصر می نویسند: عالم طراز اول از مراجع امامیه، فخر الفرقة المحقه، مصباح الشریعه، الآیة الحجه، الفقیه المعظم و الرئیس المقدم، اورع اهل زمانه قولا مطلقا بلا خلاف، وازهدهم بلا مراء و جدال...)
این آیت بزرگ و مرجع مجاهد دوران حیاتش در ایران مواجه شد با حکومت دیکتاتوری و فجایع مختلف رضاخانی، دیری نگذشت که این سید مجاهد را که سدی بزرگ در مقابل مقاصد شوم خود و اربابان خویش دیدند از مشهد به شهر ری تبعیدش نموده، مدتی او را زیر نظر داشتند و سرانجام ناگزیر به رفتن عراق گردید. حدود ده سال متوالی در شهر کربلا اقامت داشت و تا مادامیکه در قید حیات بود از فجایع و کشتار بی رحمانه مردم مسلمان و مسئله اهانت به روحانیت و کشف حجاب و جریان مسجد گوهر شاد رنج می برد و به هر نجوی بود با پخش اعلامیه و سخنان خود (در مشهد و تهران و شهر ری و کربلا) مسلمانان مخصوصا خواهران ایرانی را از عمال ضد اسلامی جنایتکاران بر حذر می داشت! و به مردم هشدار می داد!! تا آنکه (بعد از شهریور 20) در سال 1363 به قصد زیارت ثامن الحجج از کربلا عازم ایران شد. همین که مردم از قصد او مطلع شدند علما و رجال و اکثر شیعیان ایران شهر به شهر از او استقبال شایانی نمودند که چشم دشمنان اسلام و روحانیت کور شد و بار دیگر ملت در بند و مسلمان مستضعف علاقه خود را با اسلام و روحانیت ثابت و ظاهر نمود. این استقبال و مشایعت ها از قصر شیرین تا مشهد به معیت روحانیت و اکثر توده مردم مسلمان (از مغرب به مشرق) امتداد یافت و مرحوم آیت الله قمی بعد از زیارت مشهد در تهران از مسئولین امر خواستار آزادی حجاب بانوان و آزادی لباس علمای اعلام از دولت وقت گردید که موافقت شد، و معظم له به عتبات مراجعت فرمود.
ایشان چند ماه پس از فوت مرحوم آیت الله اصفهانی در ربیع الاول سال 1366 جهان فانی را وداع نمود. مدفن او در نجف اشرف کنار قبر مولا علیه السلام جنب مرحوم آقا شریعت اصفهانی است.
wikiahlb: حاج_آقا_حسین_طباطبائی