[ویکی فقه] اِبْن اَمیرِ حاج ، یا ابن امیرالحاج ابوعبدالله محمد بن محمد بن محمد بن حسن بن علی بن سلیمان حلبی ، شمس الدین (د ۸۷۹ق / ۱۴۷۴م )، فقیه ، اصولی و مفسر حنفی است.
از وی به ابن مُوَقَّت و ابوالیمن نیز یاد شده است . سیوطی در سلسله نسب وی نام علی را ذکر نکرده است . ابن امیر حاج در پایان بعضی از نسخ خطی نسب خود را تا سلیمان بدون ذکر «علی » یاد نموده است . سخاوی کنیه وی به ابن امیرحاج را برگرفته از سمت امیرالحاجی یکی از اجداد وی دانسته است . لقب ابن موقت نیز به این سبب است که جدّ وی محمد وظیفه توقیت زمان نماز را در مسجد جامع حلب بر عهده داشته و به موقت ملقب بوده است
از وی به ابن مُوَقَّت و ابوالیمن نیز یاد شده است . سیوطی در سلسله نسب وی نام علی را ذکر نکرده است . ابن امیر حاج در پایان بعضی از نسخ خطی نسب خود را تا سلیمان بدون ذکر «علی » یاد نموده است . سخاوی کنیه وی به ابن امیرحاج را برگرفته از سمت امیرالحاجی یکی از اجداد وی دانسته است . لقب ابن موقت نیز به این سبب است که جدّ وی محمد وظیفه توقیت زمان نماز را در مسجد جامع حلب بر عهده داشته و به موقت ملقب بوده است