[ویکی فقه] اِبْن اَمیرِ حاج ، ابوجعفر محمد بن حسین حسینی (د ح ۱۱۸۳ق / ۱۷۶۹م )، عالم ، ادیب و شاعر شیعی مذهب نجفی است.
نسب وی با ۲۲ واسطه به امام زین العابدین سجاد (علیه السلام) می رسد. از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی او اطلاع دقیقی در دست نیست ، جز اینکه نوشته اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر درگذشته است . اساتیددرباره استادان و شاگردان وی نیز آگاهی چندانی نیست و تنها محسن امین یکی از استادان وی را، به نام سید نصرالله بن حسین حائری مدرس نام برده است .چند اثر به ابن امیرحاج نسبت داده اند که تاکنون فقط یکی از آن ها به چاپ رسیده است و آن کتاب شرح الشّافیة ابوفراس است که برای ابوسعد عبدالله فخریزاده ، قاضی عراق تألیف کرده است . تألیف کتاب در ۱۱۷۴ق آغاز و در ۱۱۸۳ق پایان یافته و سپس به چاپهای متعدد رسیده است .
نسب وی با ۲۲ واسطه به امام زین العابدین سجاد (علیه السلام) می رسد. از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی او اطلاع دقیقی در دست نیست ، جز اینکه نوشته اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر درگذشته است . اساتیددرباره استادان و شاگردان وی نیز آگاهی چندانی نیست و تنها محسن امین یکی از استادان وی را، به نام سید نصرالله بن حسین حائری مدرس نام برده است .چند اثر به ابن امیرحاج نسبت داده اند که تاکنون فقط یکی از آن ها به چاپ رسیده است و آن کتاب شرح الشّافیة ابوفراس است که برای ابوسعد عبدالله فخریزاده ، قاضی عراق تألیف کرده است . تألیف کتاب در ۱۱۷۴ق آغاز و در ۱۱۸۳ق پایان یافته و سپس به چاپهای متعدد رسیده است .