حابطیه. [ ب ِ طی ی َ ]( اِخ ) گروهی از معتزله پیروان احمد پسر حابط که ازیاران نظام میباشند و آنان گویند جهان را دو آفریننده است یکی قدیم و آن خدای حقیقی است. و دیگری محدث و آن عیسی است که در روز جزا محاسبه بندگان با او باشد. و قول خدای تعالی : و جاء ربک والملک صفّا صفّا. ( قرآن 22/89 ) مشعر بر این معنی است وهم مراد از این در آیت : اِلاّ اَن یأتیهم اﷲ فی ظلل من الغمام ( قرآن 210/2 ) و نیز مقصود از حدیث خلق اﷲ آدم علی صورته. و خبر یضع الجبار قدمه فی النار. و انما سمی المسیح لانه ذرع الاجسام و احدثها. آمدی گوید: این گروه کفار و مشرک باشند و چه نیکو نامی آمدی بر آنها نهاده است.
