حاب. [ ب ِ ] ( ع صوت ) کلمه ای است که بدان شتر نر را زجر کنند.حاب. [ حاب ب ] ( ع ص ) سهم حاب ؛ تیری که گرد نشانه افتد. ج ، حَواب.حاب. ( ع اِ ) گناه. اثم. ذنب. عصیان. جناح.حاب. [ بِن ْ ] ( ع ص ) حبی . نعت است از حُبوّ.
